Ruines in het zand

‘It’s all about the money, money’. En dan eerst naar links, dan naar rechts en dan draaien we een rondje. Rudy, Zaby en ik oefenen nog één keer alvorens ons amusante dansje voor de eeuwigheid wordt vastgelegd. Misschien is onze choreografie niet perfect, de achtergrond is dat wél; we bevinden ons bij de archeologische site van Chan Chan. 

Muren van wel acht meter hoog domineren de kale zandvlakte vlakbij de oceaan. Resten van een enorm paleis doemen op wanneer de gids de site tot leven wekt met gedetailleerde beschrijvingen over het leven en de cultuur van de Chimu, die hier van de 9e tot 14e eeuw leefden. 

Ze hadden geen schrift, hun stad werd door de Inca’s veroverd in de veertiende eeuw, en nog geen eeuw later stond Pizarro voor de deur (die meteen maar alles leegroofde en omsmolt) Er zijn dan dus ook geen vroege ooggetuige verslagen over dit oude volk aan de zee, waardoor Chan Chan en het leven van de Chimu een beetje in mysterie gehuld blijft. 

Ik adem geschiedenis in en puur geluk uit. De stilte, de schoonheid van dat wat over is gebleven van machtige pre-Colombiaanse beschavingen maakt me altijd een beetje sprakeloos. 

Onze gids was geweldig, gepassioneerd, een wandelende Chimu encyclopedie. En ja, natuurlijk sluiten we het bezoek graag af met een dansje voor haar volgers op TikTok. No problema. 

En zo kwam een einde aan ons bezoek aan de kurkdroge kust van Peru. Een reis die was begonnen in Lima alwaar we bij het verlaten van de binnenstad ook al ruines in het zand hadden gezien. Oneindige, bewoonde ruines van beton, stof, afval. Van bittere ellende, van pure armoede. Ook dat is Zuid-Amerika. 

Twee dagen in Huanchaco doorgebracht, een alleraardigst surfstadje inclusief pier en strandboulevard. Er zijn nu meer hotels en restaurants dan toeristen, het is laagseizoen. Dat heeft ook wel wat. Interessanter is misschien nog wel het gedeelte waar sowieso geen toeristen komen; de stille straatjes achter de boulevard, de overdekte markt, het kerkje bovenop de heuvel… 

Goed, tijd om de rugzakken te pakken en verder te reizen naar het koloniale Cajamarca, hoog in de Andes. De plaats waar de laatste Inca-koning zijn einde vond tijdens een misselijk onderonsje met Pissarro.

Wordt vervolgd