Over slangen, spinnen en verwilderde honden

De boot was in een diepe slaap gehuld. Terwijl donkere silhouetten de horizon tekenden, verdreven de duizenden lampjes van het machtige Zuiden alle herinneringen aan de toekomst. Eén lampje viel. Maar ik had geen wensen meer, alles was er al. De rivier, het woud, de aarde.

(Amazone-reis 2004).

Hele populaties muggen die zich aan de binnenkant van je muskietennet verzamelen in plaats van erbuiten, smakelijke fruitsapjes met vermalen insecten die enge ziektes veroorzaken, beten van zandvliegen die je gezicht dusdanig toetakelen dat je niet meer herkenbaar bent. Maarre, wanneer gaan jullie precies?

De sympathieke tropenarts keek ons onderzoekend aan. Beseften de oudjes die voor hem zaten wel wat reizen door de Amazone inhield? Beseften die rare man met zijn gekleurde wandelstok en die onnozele vrouw met haar te zwarte haar wel wat hun te wachten stond in dat immense woud daar aan de overzijde van de oceaan?

Glimlachend keek ik door het raam naar buiten. Mijn gedachten dwaalden af naar lang vervlogen tijden. Aan dorpjes van rode aarde waar de tijd niet leek te bestaan. Aan slaperige middagen aan de rivier. Aan de broeierige warmte diep in de jungle. Een symfonie aan vreemde geluiden, een onbekend palet aan geuren. Aan kaaimannen, boa constrictors, rare insecten, schorpioenen, piranha's, brulapen, vleermuizen, spinnen, kakkerlakken zo groot als kindervuistjes. Aan verwilderde honden. 

Ik word wakker, de lome stad aan mijn voeten. De tropenarts is uitverteld, de prikken zijn gezet.

Terug naar de tropen, terug naar het regenwoud en haar kleurrijke bewoners. Alhoewel terug? Een nieuw gebied, een nieuwe route (zie 'kaart')!

We strijken neer in Lima, volgen een stuk Peruviaanse kustlijn naar het noorden, wippen de Andes over en duiken dan de Amazone in om aldaar de reis met lokale rivierboten voort te zetten naar de grens met Colombia en Brazilië (in dit deel van de Amazone heb je geen wegen). Hier willen we dieper de jungle in om vervolgens uiteindelijk in de Colombiaanse Andes weer boven water te komen en verder te reizen naar de jolige cocktailbars in de Caraïben.

Althans dat is de bedoeling. Wellicht loopt het allemaal net wat anders….

De grote countdown is begonnen, nog een paar daagjes dan is het eindelijk zover.